Klubbmøte: Martin Lindal om Naturvern

Han voks opp i eit miljø der kampviljen er stor, i Sauda. Politisk i noko av det raudaste raude. I helgane, i feriane og om sommaren jobba han på smelteverket. Gloheitt ved smelteomnane, godt betalt, gjerne doble skift i eit miljø som var dominert av Arbeidpartifolk og SV-arar. Eit miljø der folk ikkje gjekk rundt grauten. Der sa dei ikkje «me får sjå», slik hallingane gjer når svaret eigentleg er eit nei eller eit avslag. På smelteverket vart det prata rett frå levera. Her var det klar tale som gjaldt.

I eit slikt miljø blir ein herda. Etter å ha sagt farvel til smelteverket og studert biologi, kjemi, matematikk og fysikk på Universitetet i Oslo kom han til ungdomsskulen i Hemsedal som nyutdanna adjunkt i 1979. Her opplevde han eit miljø der kantane ikkje var så sylskarpe som ved smelteomnane i Sauda.
— Det var lettare å ha avvikande meiningar i Hemsedal, minnest han.

Lær mer: Møteinformasjon